Historia

Kalendarium:

XII-XIII wiek

Adża przybywają na tereny obecnego Beninu i mieszają się z tubylcami, tak powstają ludy Fonowie

XVII wiek

na południe królestwa Fonów przybywają Europejczycy; handel niewolnikami

1800-1850

król Dezo z Dahomeju atakuje ziemie Jorubów (na wschodzie) dla zdobycia niewolników

1892-1894

wojna francusko-dahomejska; niepodległy Dahomej

1899

Dahomej prowincją Francuskiej Afryki Zachodniej

1960

niepodległość Dahomeju oraz przyjęcie do ONZ

1972

płk Mathieu Kérékou na czele rządu wojskowych wprowadza zasady "naukowego socjalizmu"

1975

zmiana nazwy kraju na Benin

1989

odejście od zasad marksizmu-leninizmu i gospodarki planowanej centralnie

1990

powrót do wielopartyjności; uchwalenie nowej konstytucji

1991

pierwsze wolne wybory; Nicéphore Soglo zostaje prezydentem Beninu; wprowadzenie gospodarki wolnorynkowej

1996

Mathieu Kérékou minimalną ilością głosów wygrywa wybory prezydenckie (opozycja zarzuca mu sfałszowanie wyników)

2006

Mathieu Kérékou decyduje się opuścić swoje stanowisko, wybory prezydenckie wygrywa Yayi Boni.

Podział administracyjny

Kraj podzielony jest na 12 departamentów. Do 1999 było ich 6.

Geografia

Północną część kraju pokrywa sawanna z akacjami i baobabami, natomiast na wybrzeżu rosną namorzyny. Wewnątrz kraju występują lasy suche, okresowo zrzucające liście. Zdrzają się również enkalwy wilgotnych, wiecznie zielonych lasów. Piękne parki krajobrazowe tj. Arly i Pendjari, rezerwaty dzikich zwierząt reprezentowane przez takie gatunki jak m.in. lamparty, antylopy, słonie, hieny i wiele gatunków małp, stanowią dużą atrakcję turystyczną.

Miasta

10 największych miast kraju:

1. Kotonu - 680 000
2. Abomey-Calavi - 359 500
3. Porto-Novo - 230 100
4. Djougou - 195 500
5. Natitingou - 178 350
6. Parakou - 158 500
7. Bohicon - 120 900
8. Kandi - 105 900
9. Lokossa - 83 700
10. Ouidah - 81 700

Gospodarka

Benin to kraj rolniczy z przewagą gospodarstw karłowatych. Uprawy dające produkty eksportowe - olej palmowy i kakao - prowadzi się w wilgotniejszej, gęściej zaludnionej części południowej państwa. Miasto Kotonu jest portem i ośrodkiem przemysłowym.

Kultura

Sztuka Beninu

Benin zasłynął przede wszystkim z niezwykle pięknych brązów (w rzeczywitości zwykle są to wyroby z mosiądzu - mimo utartej w historii sztuki nazwy) oraz rzeźb i masek z kości słoniowej. Dzieła te powstawały między XV a XIX wiekiem. Wytwory z Beninu cechuje nadzwyczajna precyzja wykonania (tamtejsze odlewy z brązu są niezwykle cienkie - ok. 2 mm grubości - i realistyczne; wykonywane były techniką traconego wosku).

Brązy z Beninu to przede wszystkim bardzo realistyczne głowy, które zapewne spełniały funkcję komemoratywną (przedstawiały m.in. królów) oraz płytki, dokumentujące ważne wydarzenia historyczne z historii Beninu. Wyroby z kości słoniowej zaczęły pojawiać się między XVI-XVIII wiekiem. Wszystko wskazuje na to, że była to sztuka dworska.

Styl beniński kontynuuje tradycję klasycznych dzieł sztuki z Ife. Miejscowe legendy zresztą zgodnie twierdzą, iż sztukę odlewania brązów przyniósł do Beninu z Ife legendarny Igueghane (w 1280 roku). Możemy więc mówić tu o ciągłości sztuki sięgającej aż kultury Nok.

Brązy z Beninu, obok brązów z Ife, zalicza się do najwspanialszych osiągnięć sztuki afrykańskiej.