Historia
Rdzennymi mieszkańcami Hispanioli byli Tainowie. W roku 1492 została odkryta dla Europy przez Krzysztofa Kolumba, czego konsekwencją była stopniowo postępująca okupacja hiszpańska. Santo Domingo, stolica kraju założona w 1496, jest najstarszym stałym osiedlem europejskim w obu Amerykach.
W ciągu stuleci ludność wyspy wzbogaciła się m.in. o niewolników afrykańskich (od początku XVI w.) oraz francuskich osadników. Zachodnia część wyspy, pod kontrolą francuską, znana jako Saint-Domingue wyodrębniła się w roku 1804 po serii powstań i walk (m.in. przeciw Legionom Polskim) jako niepodległe państwo Haiti. W latach 1821-1843 Dominikana znajdowała się pod okupacją haitańską. 2 lutego 1844, po zwycięskim powstaniu, ogłoszono niepodległość. Nastapiła seria wojen z Haiti, a w latach 1861-1865 była kolonia znajdowała się pod ponowną okupacją hiszpańską. Nie był to koniec niepokojów: w latach 1916-1924 Dominikanę okupowały wojska amerykańskie. Wkrótce potem, w roku 1930, rozpoczęła się tzw. era Trujilio, trwająca do roku 1961, w którym prezydenturę - po raz pierwszy ? objął Joaquín Balaguer.
Dalsze wydarzenia:
- 1963 - po zrzeczeniu się prezydentury przez Balaguera i chwilowym objęciu stanowiska przez Juana Boscha, nastąpił wojskowy zamach stanu
- 1965 - kolejny zamach stanu obalił dyktaturę wojskową i doprowadził do interwencji amerykańskiej, nazwanej Operation Power Pack.
- 1966 - Balaguer został ponownie wybrany na prezydenta, w latach 1970 oraz 1974 ponownie otrzymał ten urząd
- 1978 - prezydentem został Antonio Guzmán Fernández; na miesiąc przed końcem kadencji popełnił on samobójstwo, a jego obowiązki objął dotychczasowy wiceprezydent Jacobo Majluta Azar
- 1982 - fotel prezydenta objął Salvador Jorge Blanco; próby wprowadzenia reform gospodarczych doprowadzają do krwawych zamieszek w roku 1984
- 1986 i 1990 - prezydentem został ponownie Joaquín Balaguer.
- 1994 - Balaguer objął prezydenturę na skróconą kadencję
- 1996 - prezydentem został Leonel Fernández
- 2000 - władzę objął Hipólito Mejía, doprowadzając do hiperinflacji i wielu skandali pośród ekipy rządzącej
- 2004 - Leonel Fernández został ponownie prezydentem
Ustrój polityczny
- Podział administracyjny: 29 prowincji + dystrykt stołeczny
Demografia
Zgodnie z CIA Factbook, okolo 73% wszystkich dominikańczyków jest pochodzenia mieszanego miejscowych z innymi narodowściami, to jest z mieszkańcami Europy, Afryki i Ameryki. Okolo 16% dominikańczyków jest pochodzenia hiszpańskiego. Inni biali w Republice Dominikańskiej są Niemcami, Włochami, Francuzami i Amerykanami. Ekonomiczne kwestie doprowadziły do ogromnej migracji Dominikańczyków do Stanów Zjednoczonych, głównie do wielkich wschodnich miast wybrzeża.
Populacja
Znaczna część ludności Republiki Dominikańskiej znajduje się w mieście Santo Domingo, które jest stolicą i Santiago de Los Caballeros który jest drugim największe miastem w kraju zawierającym ponad 600.000 mieszkańców.
Kultura
Podstawowe informacje o kulturze i odsyłacz do artykuły o kulturze kraju
- Religia: 89% katolików, animizm, voodoo
- Język:
W Republice Dominikańskiej językiem urzędowym jest hiszpański. Język ten wprawdzie odbiega nieco od tego (lub tych ? jako że w Hiszpanii występuje również wiele różnych dialektów), który używany jest na Półwyspie Iberyjskim, jednak nie na tyle, aby stwarzało to problemy z komunikowaniem się. Różnice te zaznaczają się zarówno na podłożu leksyki, jaki i wymowy.
W sferze leksykalnej dostrzec można wpływy kultury rdzennych mieszkańców wyspy (los Tainos), np. w wyrazach: guagua ? pojazd (autobus), mangú ? tłuczona mieszanka (np. bananów). Również okupacja kraju przez wojska amerykańskie, jak i bliskość obu krajów pozostawiły swój ślad na języku używanym w Dominikanie, np. w słowach: chequear (z ang. to check ? sprawdzać) lub setear (z ang. to set ? uporządkować).
W sferze wymowy typowym dla Karaibów jest zamienianie ?r? z ?l? i na odwrót, w zależości od regionu. I tak w Santo Domingo zamiast ?mi amor? (kochanie) usłyszeć można /mi amol/. Na południowym zachodzie z kolei ?falda? (spódnica) wymawiana jest jako /farda/. Niewątpliwie najśpiewniejszym akcentem charakteryzują się mieszkańcy północnej części kraju ? el Cibao. Tu z kolei głoska ?r? zastępowana jest przez ?i? ? stąd ?Puerto Plata? brzmi jako /pueito plata/.
Gospodarka
Główne produkty przemysłu rolno-spożywczego to cukier, tytoń oraz kawa, które są obok złota i innych metali, cennym towarem eksportowym.
Historia