Stolica
Język urzędowy
Ustrój polityczny
Głowa państwa
Szef rządu
Powierzchnia km2
Powierzchnia na świecie
Liczba ludności
Ludność na świecie
Gęstość zaludnienia
Jednostka monetarna
Strefa czasowa
Hymn państwowy
Kod ISO 3166
Domena Internetowa
Kod samochodowy
Kod telefoniczny
Religia dominująca
PKB
PKB na osobę
Historia
Greckie wybrzeża Morza Egejskiego widziały wykształcenie się pierwszych zaawansowanych europejskich cywilizacji - minojskiej oraz mykeńskiej. Wkrótce na Peloponezie i w dzisiejszej Grecji Środkowej, a także na wyspach Morza Jońskiego i Egejskiego wyrosło wiele państw-miast (polis), każde mające własny rząd i prawa. Miasta jednoczyły się z dwoma najważniejszymi ? Atenami i Spartą aby odepchnąć wówczas najpotężniejszego wroga ? Persów. Gdy odepchnięto wroga, pojawiły się pierwsze konflikty między polis, zakończone wojną peloponeską. W przeciągu jednego stulecia Grecy zostali zjednoczeni pod berłem Filipa II.Jednak Filip II miał wielu wrogów, i został zamordowany. Po jego śmierci władze nad grekami przejął jego syn Aleksander. Aleksander zwyciężył Persów ponownie, jednocząc Grecję z Bliskim Wschodem. Po śmierci przywódcy jego hellenistyczne imperium rozpadło się.
W 146 r. p.n.e. Półwysep Bałkański i wyspy greckie zostały zajęte przez Rzymian. Nie przerwało to rozwoju greckiej kultury, chociaż na długo przerwało polityczną niezależność regionu. Grecja stała się rzymską prowincją, a jej kultura stopniowo zaczęła wpływać na kulturę rzymską.
Prehistoria
- ok. 18 000 p.n.e. - najstarsze, znalezione ślady obecności człowieka na terenie dzisiejszej Grecji - jaskini Franchi na Peloponezie.1
- ok. VII tysiąclecia p.n.e. - początki rolnictwa1
Epoka brązu
- 3000 p.n.e. - 1100 p.n.e. - Kultura egejska
"Wieki ciemne" i okres archaiczny
- 900 p.n.e. - założenie Sparty
- IX/VIII w. p.n.e. - Homer
- 776 p.n.e. - pierwsze zanotowane igrzyska olimpijskie
- 734 p.n.e. - założenie Syrakuz przez Koryntian
- VIII/VII w. p.n.e. - Hezjod z Askry
- 683 p.n.e. - wprowadzenie archonatu w Atenach
- 660 p.n.e. - założenie Bizancjum przez Megarejczyków
- 621 p.n.e. - spisanie prawa ateńskiego przez Drakona
- VII/VI w. p.n.e. - Safona z Mityleny
- 594 p.n.e. - reformy Solona w Atenach
- 561 p.n.e. - 510 p.n.e. - tyrania Pizystrata i jego synów
- 508 p.n.e. - reformy Kleistenesa w Atenach (początki demokracji)
Wojny grecko-perskie i okres klasyczny
- 500 p.n.e. - początek powstania Greków jońskich przeciwko Persom (powstanie jońskie)
- 490 p.n.e. - bitwa pod Maratonem
- 484 p.n.e. - pierwsze zwycięstwo Ajschylosa z Eleuzis w konkursie dramatycznym
- 480 p.n.e. - bitwy pod Termopilami i Salaminą
- 479 p.n.e. - bitwy pod Platejami i Mykale
- 478 p.n.e. - utworzenie pierwszego Związku Morskiego pod przewodnictwem Aten
- 468 p.n.e. - pierwsze zwycięstwo Sofoklesa z Kolonos w konkursie dramatycznym
- 461 p.n.e. - reformy Efialtesa w Atenach
- 449 p.n.e. - pokój Kalliasa między Persją a Związkiem Morskim
- 444-430, 429 p.n.e. - rządy Peryklesa w Atenach
- 441 p.n.e. - pierwsze zwycięstwo Eurypidesa z Salaminy w konkursie dramatycznym
- 431-404 p.n.e. - wojna peloponeska
- 427 p.n.e. - pierwsza komedia Arystofanesa z Aten
- 399 p.n.e. - proces i śmierć Sokratesa
- 387 p.n.e. - Platon zakłada "Akademię"
- 377 p.n.e. - utworzenie drugiego Związku Morskiego
- 357-355 p.n.e. - wojna Aten ze sprzymierzeńcami (rozpad drugiego Związku Morskiego)
- 338 p.n.e. - bitwa pod Cheroneą
- 336 p.n.e. - Aleksander Wielki zostaje królem Macedonii
- 335 p.n.e. - Arystoteles zakłada "Liceum"
- 334 p.n.e. - bitwa nad Granikiem
- 333 p.n.e. - bitwa pod Issos
- 331 p.n.e. - bitwa pod Gaugamelą
- 323 p.n.e. - śmierć Aleksandra Wielkiego w Babilonie
Okres hellenistyczny
- 323 p.n.e. - 280 p.n.e. - wojny diadochów
- 305 p.n.e. - założenie "Ogrodu Epikura" w Atenach
- 301 p.n.e. - bitwa pod Ipsos
- 285 p.n.e. - założenie Muzeum Aleksandryjskiego
- 281 p.n.e. - utworzenie Związku Achajskiego
- 212 p.n.e. - zdobycie Syrakuz przez Rzymian, śmierć Archimedesa
- 148 p.n.e. - stłumienie powstania Andriskosa, Macedonia prowincją rzymską
- 146 p.n.e. - bitwa na Istmie Korynckim, zburzenie Koryntu; rozwiązanie Związku Achajskiego i wcielenie jego członków oraz stronników do prowincji Macedonia (część państw, m. in. Ateny, zachowała niezależność pod protektoratem rzymskim)
- 86 p.n.e. - oblężenie i złupienie Aten przez Sullę
- 64 p.n.e. - Syria (państwo Seleucydów) zostaje prowincją rzymską
- 30 p.n.e. - Egipt (państwo Ptolemeuszy) zostaje prowincją rzymską
Grecja w cesarstwie rzymskim i wschodniorzymskim
- 267 n.e. - Herulowie plądrują Ateny
- 330 - Bizancjum zostaje stolicą Imperium
- 391 - zamknięcie Muzeum Aleksandryjskiego
- 393 - ostatnie igrzyska olimpijskie
- 529 - Justynian Wielki zamyka Akademię Platońską i wszystkie szkoły filozoficzne w Atenach (jedna z mniej mniej popularnych dat umownego końca starożytności)
Cesarstwo bizantyjskie
- 1054 - wielka schizma wschodnia
- 1082 - Wenecja uzyskuje prawo wolnego handlu
- 1096 - pierwsza wyprawa krzyżowa
- 1204 - 1261 - Cesarstwo Nicejskie
- 1261 - 1453 - odrodzenie cesarstwa bizantyjskiego
Okres Osmański
- 1540 - 1570 - rządy otomańskie w Grecji
- 1645 - 1669 - wojny wenecko-tureckie
- 1687 - Wenecja odzyskuje Peloponez, ostrzelanie Partenonu
- 1715 - Turcy ponownie zdobywają Peloponez
- 1769 - 1770 wojna turecko-rosyjska
Walka o niepodległość
- 1800 - powstanie Republiki Heptenezu
- 1827 - Bitwa pod Navarino
- 1833 - wstępuje na tron król Otton
1 lutego 1832 historia wyniosła księcia bawarskiego Ottona Wittelsbacha na tron Grecji. Król Ludwik Bawarski, ojciec Ottona, uzyskał zapewnienie, że nowy król Grecji będzie posiadał silną, dominującą pozycję w nowym państwie greckim. Panowanie Ottona I Wittelsbacha trwało do 24 października 1862. W pierwszym okresie swego panowania, w latach 1833-1843 Otton I Wittelsbach rządził w sposób absolutny. Cała władza ustawodawcza i wykonawcza skupiła się w rękach młodego króla. Także władza sądownicza była sprawowana w imieniu króla. Król nie był odpowiedzialny przed Narodem - jak stanowiła grecka konstytucja, lecz jako tyran jedynie przed Bogiem.
W 1839 r. zaczął narastać w Grecji kryzys ekonomiczny i polityczny. Bieda, niezadowolenie społeczne spowodowane epizodem kreteńskim i nielegalna działalność partii politycznych powodowały rosnące niezadowolenie wielkich mocarstw Anglii, Francji i Rosji - gwarantów niepodległości i konstytucji Grecji. Wzmogły one swoje wysiłki aby zmienić tę sytuację. 3 września 1843 komendant stołecznego garnizonu, pułkownik kawalerii Dimitrios Kallergis stanął na czele rebelii. Dowodzony przez niego oddział kawalerii dotarł pod gmach pałacu królewskiego i zażądał przywrócenia konstytucji. Wsparty przez inne oddziały wojskowe i mieszkańców Aten, uzyskał zapewnienie Ottona I Wittelsbacha o przywróceniu praw konstytucyjnych w Grecji. Okres absolutyzmu w Grecji uległ zakończeniu, rozpoczął się zaś okres monarchii konstytucyjnej.
- 1834 - Ateny zostają stolicą Grecji
- 1837 - Powstaje Uniwersytet Ateński
- 1863 - wstępuje na tron Jerzy I Glücksburg
- 1864 - przyłączenie Wysp Jońskich
- 1881 - przyłączenie Tesalii
Wiek XX (do 1945)
- 1912 - zabójstwo Jerzego I Glücksburga
Wilhelm - Jerzy Glücksburg urodził się w Kopenhadze 24 grudnia 1845. 30 marca 1863 w wieku niespełna 18 lat został intronizowany jako król Grecji Jerzy I Glücksburg. Jednym z warunków jakie zobowiązały się wypełnić trzy wielkie mocarstwa był zwrot Wysp Jońskich (w 1864 r. Anglia zwraca Grecji ten archipelag) oraz wypłacenie sumy 25000 funtów rocznego "odszkodowania" w przypadku detronizacji króla. Król Jerzy I Glücksburg okazał się władcą o wiele bardziej elastycznym od swego poprzednika Ottona I Wittelsbacha. Konstytucja z 1864 r. znacznie ograniczyła zakres władzy królewskiej, dając duże uprawnienia wybieranemu w wyborach Parlamentowi. W zamian Grecja zobowiązała się powstrzymywać greckie rewolty na terenach zajmowanych przez wciąż potężną Turcję. Król Jerzy I Glücksburg wkrótce włączył się aktywnie do polityki greckiej, opanował język grecki, wizytował wszystkie, nawet odległe, tereny państwa. Widział ogromną nędzę i zacofanie swego nowego królestwa. W 1867 r. w Pałacu Zimowym w Petersburgu Jerzy I Glücksburg poślubił córkę Wielkiego Księcia Konstantego, piętnastoletnią Olgę. Dziewięć miesięcy później nowa królowa grecka wydała na świat następcę tronu, Konstantyna I Glücksburga. Konstantyn będzie najstarszym z siedmioosobowego potomstwa króla (pięciu chłopców, dwie dziewczynki). Rodzina królewska zamieszkiwała w pałacu Tatoi 15 mil na północ od Aten. Król stał się w przeciągu kilku lat arbitrem i autorytetem w polityce greckiej. W 1878 r. wielkie mocarstwa europejskie na kongresie w Berlinie zadecydowały o zwrocie Grecji Tesalii. Grecja odzyskała ją od Turcji w 1881 r. Lata 1880-1890 stanowił dla Grecji okres rozwoju gospodarczego i społecznego. Budowane były drogi i linie kolejowe, rozkwit przeżywała flota i handel morski. Rozwijało się szkolnictwo i inne funkcje socjalne państwa. W 1897 r., w czasie rewolty antytureckiej na Krecie Grecja wysłała militarne wsparcie powstańcom. Kilka miesięcy później wybuchło powstanie w Macedonii. 17 kwietnia wybuchła wojna grecko-turecka. Siły greckie na Krecie, dowodzone przez drugiego syna króla Jerzego Glücksburga poniosły liczne porażki. Porażki doznała też armia powstańcza w Macedonii dowodzona przez następcę tronu Konstantyna I Glücksburga. Turcja wspierana przez Niemcy zagroziła integralności Grecji. Rosja i Anglia podjęły szeroką akcję dyplomatyczną, która doprowadziła zakończenia walk i zawarcia rozejmu. Mocarstwa zadecydowały o ustanowieniu niezależnego rządu Krety oraz urzędu Wysokiego Komisarza - sprawowanego przez Greka. Król utracił wiele ze swej popularności i odsunął się od aktywnej polityki.
W 1909 r. grupa młodych oficerów nazywających się Liga Militarną (Wojskową) zorganizowała pokojowy bunt w armii. Bunt ten stanowił protest przeciwko politycznej stagnacji i i trudności ekonomicznych w kraju. Oficerowie prosili o przejęcie roli lidera politycznego przez dynamicznego polityka z Krety Eleftheriosa Wenizelosa. Parlament ulega presji Ligi i wprowadził do konstytucji zmiany wzmacniające pozycję premiera. W 1910 r. Eleftherios Wenizelos stanął na czele rządu greckiego. W przeciągu kilku lat Eleftherios Wenizelos inicjował głębokie reformy w ekonomii, służbach cywilnych i armii. Eleftherios Wenizelos posiadał też pełne poparcie króla Jerzego I Glücksburga. Grecja pod rządami Eleftheriosa Wenizelosa dołączyła do sojuszu Bułgarii, Serbii i Czarnogóry przeciwko Turcji. Skutkiem tych działań były dwie wojny bałkańskie w latach 1912 i 1913. W pierwszej wojnie bałkańskiej w 1912 r. sojusznicy pokonali Turcję, wypierając ją prawie z całego europejskiego terytorium. Konstantyn I Glücksburg został szefem Sztabu Generalnego - głównodowodzącym armii. Zwycięska Grecja uzyskała rozległe terytoria na północy (Epir), wschodzie i zachodzie kraju (m.in. duże miasta Saloniki i Janinę). W wyniku porozumienia pokojowego w Londynie utworzono niepodległą Albanię. W drugiej wojnie bałkańskiej niezadowolone z wyników ww. porozumienia Grecja i Serbia (oba państwa były zainteresowane w uzyskaniu albańskich terytoriów nad wybrzeżem Adriatyku) starły się z inspirowaną przez Austro-Węgry Bułgarią. W późniejszej fazie wojny (od lipca 1913) na Bułgarię uderzyły także Rumunia i Turcja. Zagrożona w trzech stron Bułgaria skapitulowała. Grecja uzyskała od Bułgarii południową część Macedonii z dużym portem Kawala. W tym samym roku Grecja przejmuje całkowitą kontrolę nad Kretą i większością wysp na Morzu Egejskim, które wchodzą w skład państwa greckiego. Na początku 1913 r. król Jerzy I Glücksburg oznajmił, że w 50 rocznicę objęcia tronu, w październiku, abdykuje na rzecz Konstantyna I Glücksburga. 18 marca król udał się w towarzystwie adiutanta na spacer do portu w Salonikach. W drodze powrotnej odwiedził kawiarnię, w której czekał uzbrojony szaleniec. Postrzelony w plecy król zmarł na miejscu a zamachowiec został pochwycony (popełnił samobójstwo w czasie procesu).
- 1913 - wstąpienie na tron Konstantyna I Glücksburga
- 1922 - abdykuje Konstantyn I Glücksburg; na tron wstępuje Jerzy II Glücksburg
- 1924 - proklamacja Republiki
- 1935 - restauracja monarchii, na tronie zasiada ponownie Jerzy II Glücksburg
Okres powojenny
- 1946 - 1947 wojna domowa
Najtragiczniejszy wątek nowoczesnej historii Grecji, najbardziej traumatyczne doświadczenie narodowe - Wojna Domowa - toczyła się w dwóch etapach; grudzień 1944 - styczeń 1945 i późniejszym w latach 1946-1949. Pierwszy etap wojny domowej rozpoczął się tuż po zakończeniu okupacji niemieckiej w listopadzie 1944. W czasie prawie czteroletniej okupacji Ruch Oporu skupiał się wokół dwóch organizacji, współdziałających niekiedy w walce z wrogiem:
- kontrolowanej przez komunistów -
EAM-ELAS (Ethnikón Apeleftherotikón Métopon-Ethnikós Laikós Apeleftherotikós Strátos = Front Wyzwolenia Narodowego - Ludowa Armia Narodowo Wyzwoleńcza) - dowódca gen S. Serafis
- EDES (Ellínikos Dímokratikos Ethnikón Strátos - Narodowo Demokratyczna Armia Grecji) - dowódca płk. N. Zerwas
Po wyeliminowaniu pomniejszych organizacji wojskowych EAM-ELAS na początku 1944 r. rozpoczęła operację wyzwolenia północnej i środkowej Grecji a w 1945 r. sformowała w górskich rejonach Grecji rząd tymczasowy. EDES pozostawała podporządkowana oficjalnym władzom Grecji: działającemu na wygnaniu (w Londynie) królowi oraz rządowi. Po wycofaniu Niemców w Grecji wylądowały wojska brytyjskie. W Atenach utworzono koalicyjny rząd, który rozpadł się jednak po kilku miesiącach. Powodem było wyjście z niego komunistów nie godzących się na rozbrojenie swego zbrojnego ramienia - ELAS. 3 grudnia 1944 wybuchły walki w Atenach zapoczątkowując pierwszy etap wojny domowej. Wojska Brytyjskie zdołały z wielkim trudem opanować sytuację w kraju. Komuniści musieli pogodzić się z porażką i w lutym 1945 przystąpili do rokowań. Na mocy porozumienia z 12 lutego 1945 zawartego w Warkizie ELAS została rozwiązana a w kraju przeprowadzono wybory powszechne (marzec 1946). Komuniści i ich sprzymierzeńcy zbojkotowali wybory, które zakończyły się sukcesem sił rojalistycznych (reprezentowanych przez partię Populistyczną). Premierem zostaje lider tej partii Konstandinos Tsaldaris (bratanek Panajotisa Tsaldarisa). 1 września 1946 w wyniku ogólnonarodowego plebiscytu zapada decyzja o restauracji monarchii, 27 września 1946 r. król powraca na tron... Pół roku później w kwietniu 1947 król Jerzy II Glücksburg umiera a jego następcą zostaje syn, Paweł I Glücksburg.
Komuniści przechodzą do podziemia a wojna domowa wybucha ponownie z całą siłą. Powstaje nowa armia komunistyczna (Armia Demokratyczna - dowódca gen. Markos Wafiadis), która w 1948 r. liczyła ponad 35 000 żołnierzy zorganizowanych w 9 dywizjach i mniejszych jednostkach. Armia rządowa została zorganizowana i uzbrojona przez Brytyjczyków. Od 1947 zadania zaopatrywania armii rządowej przejęli Amerykanie działający w myśl doktryny Trumana.
Armia rządowa szybko zaczęła rosnąć w siłę, osiągając stan ponad 200 000 żołnierzy. Pod koniec 1947 komuniści panujący nad północnymi terenami Grecji formują tam ponownie rząd tymczasowy. Silniejsza i lepiej uzbrojona armia rządowa (lotnictwo, artyleria) zaczęła odnosić sukcesy, wypierając komunistyczną partyzantkę w coraz bardziej w górzyste tereny. Po odcięciu dróg zaopatrzenia wiodących z Jugosławii (po "schizmie" Tito) komuniści musieli skapitulować. Wielu z nich udało się na emigrację, wywieziono też wiele małych dzieci. Wielu z emigrantów osiedliło się w Polsce, która w czasie wojny domowej wspierała komunistów greckich. W wyniku bardzo okrutnej wojny zginęło ponad 100 000 żołnierzy i ludności cywilnej. M.in. straty armii rządowej wyniosły 12 777 zabitych (w tym 1032 oficerów), 4527 zaginionych, 27 000 rannych.
- 1947 - monarchia konstytucyjna
- 1967 - przejęcie władzy przez juntę wojskową (junta czarnych pułkowników)
- 1973 - detronizacja Konstantyna II Glücksburga i proklamowanie republiki przez juntę
- 1974 - obalenie junty i przywrócenie monarchii; zniesienie monarchii po referendum
- 1981 - Andreas Papandreu premierem
Gospodarka
W latach 1981-1990 nastąpiły w Grecji znaczne przeobrażenia gospodarcze i rozpoczął się szybki rozwój ekonomiczny. W miejsce rolno-surowcowej uformowała się gospodarka o większym udziale usług (głównie transport, obsługa turystów, handel, finanse). Większą rolę odegrało tu członkostwo (od 1981) i pomoc Unii Europejskiej, W latach od 1985 do 1991 Grecja otrzymała 2,5 mld dolarów amerykańskich w ramach tzw. planu integracyjnego, średni roczny przyrost produktu krajowego brutto wynosił w latach 1987- 1990 1,6%, usługi wytwarzają 57% produktu krajowego brutto, przemysł ? 18%, rolnictwo ? 14% (1990). Produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca w 2000 roku wynosił 6896 dolarów amerykańskich.
Geografia i warunki naturalne Grecji
Terytorium Grecji można podzielić na:
- Grecję kontynentalną (wraz z oddzielonym od niej Kanałem Korynckim półwyspem Peloponez), która wchodzi w skład Półwyspu Bałkańskiego
- oraz wyspy rozsiane na morzach Egejskim i Jońskim
Prawie 1/5 powierzchni Grecji przypada na około 3000 wysp, z czego 167 jest zamieszkałych.
Największe z wysp to:
- Kreta (ok. 8260 km2)
- Eubea (ok. 3621 km?)
- Lesbos (ok. 1630 km?)
- Rodos (ok. 1400 km?)
- Chios (ok. 840 km?)
- Kefalinia (ok. 780 km?)
- Samos (ok. 480 km?)
- Naksos (ok. 430 km?)
- oraz archipelagi
o Wyspy Jońskie
o Cyklady
o Sporady Południowe i Północne
Blisko 81% powierzchni Grecji zajmują pasma górskie (śr. wysokość 1200-1800 m n.p.m.), które przyjmują przebieg południkowy. Obszary nizinne są niewielkie i występują w pobliżu wybrzeży (Niz. Salonicka, Tracka, Tesalska oraz Argolidzka). Półwysep Chalcydycki, tworzy 3 wtórne półwyspy: Athos, Longos i Kasandra.
Podział administracyjny Grecji
Grecja jest podzielona na 13 regionów (gr. ?????????? - periféria, l.mn. ??????????? - periféries), które dzielą się na 54 prefektury (gr. ????? - nomós, l. mn. ????? - nomí), zwane też departamentami. Prefektury dzielą się na gminy miejskie (zob. demos, gr. ????? - dímos, l. mn. ????? - dími) i gminy wiejskie (gr. ????????? - kinótita, l. mn. ?????????? - kinótites).
Regiony i departamenty w Grecji:
1. Attyka (?????? - Attikí)
- Ateny
- Attyka Wschodnia
- Pireus
- Attyka Zachodnia
2. Grecja Środkowa (?????? ?????? - Stereá Elláda)
- Eurytania
- Eubea
- Fokida
- Fthiotyda
- Beocja
3. Macedonia Środkowa (???????? ????????? - Kendrikí Makedonía)
- Chalkidiki
- Imathia
- Kilkis
- Pella
- Pieria
- Serres
- Saloniki
4. Kreta (????? - Kríti)
- Iraklion
- Chania
- Lasithion
- Rethimno
5. Macedonia Wschodnia i Tracja (????????? ????????? ??? ????? - Anatolikí Makedonía kie Thráki)
- Drama
- Ewros
- Kawala
- Rodhopi
- Xanthi
6. Epir (??????? - Ípiros)
- Arta
- Janina
- Preweza
- Thesprotia
7. Wyspy Jońskie (????? ????? - Iónia Nisiá)
- Kefalinia
- Kerkyra
- Lefkas
- Zakinthos
8. Wyspy Egejskie Północne (?????? ?????? - Vório Egéo)
- Chios
- Lesbos
- Samos
9. Peloponez (???????????? - Pelopónnisos)
- Argolida
- Arkadia
- Koryntia
- Lakonia
- Mesenia
10. Wyspy Egejskie Południowe (????? ?????? - Nótio Egéo)
- Cyklady
- Dodekanez
11. Tesalia (???????? - Thessalía)
- Karditsa
- Larisa
- Magnezja
- Trikala
12. Grecja Zachodnia (?????? ?????? - Ditikí Elláda)
- Etolia i Akarnania
- Achaja
- Elida
13. Macedonia Zachodnia (?????? ????????? - Ditikí Makedonía)
- Florina
- Grewena
- Kastoria
- Kozani
Góra Athos (Ajion Oros) na półwyspie Chalkidiki ma status okręgu autonomicznego.
Tablice rejestracyjne
Na greckich tablicach rejestracyjnych od września 2004 r. umieszczany jest euroband. Podobnie jak we Włoszech, przednie tablice są mniejsze od tylnych.
Numer składa się z 3 liter i 4 cyfr. Litery i cyfry są oddzielone kreską, nad którą umieszczana jest odblaskowa nalepka legalizacyjna. W numerze mogą być użyte tylko litery wspólne dla alfabetów łacińskiego i greckiego, czyli: A, B, E, H, I, K, M, N, O, P, T, X, Y i Z. Dwie pierwsze litery są kodem miejsca rejestracji:
- AH Xanthi
- AI Agrinio
- AK Lakonia (Sparta)
- AM Fokida (Amfissa)
- AN Lasithion
- AP Argolida (Nauplion)
- AT Arta
- AX Achaja (Patras)
- AZ
- BI Beocja (Liwadia)
- BO Magnezja
- E.A. Policja (gr. ???????? ?????????)
- EB Evros
- EE Pella (Edessa)
- EK*
- EM Cyklady
- EP Serres
- EY Lefkas
- HA Illias / Elida
- HK Heraklion (Kreta)
- HM Imadia
- HN Thresprotias
- HP Heraklion (Kreta)
- IB używane przez samochody z wypożyczalni
- IE używane przez samochody z wypożyczalni
- IN Janina
- KA Karditsa
- KB Kawala
- KE Kefalonia
- KH Eurytania (Karpenisi)
- KI Kilkis
- KM Mesenia
- KO Rhodopi
- KT Kastoria
- KY Kerkyra (Korfu)
- KX Kos
- KZ Kozani
- ME Etolia
- MH Limnos)
- MI Othiotidos (Lamia)
- MO Samos
- MY Lesbos
- NA - NZ Saloniki
- OP Orestiada
- PA Florina
- PE Rethimno (Kreta)
- PI Larisa
- PM Drama
- PN Grewena
- PO Dodekanez (Rodos)
- PZ Preweza
- TA Taxi*
- TK Trikala
- TP Arkadia (Tripoli)
- XA Eubra (Chalkis)
- XI Chios
- XK Chalkidiki
- XN Chania (Kreta)
- YA Ateny
- YB Ateny
- YE Ateny
- YH Ateny
- YI Pireus
- YK Pireus
- YM Pireus
- YN Pireus
- YO - YY Attyka
- YX Ateny
- YZ Ateny
- ZA Zakynthos
- ZB-ZZ Attyka